Samenvatting
Veel ouders zijn bezorgd dat hun kinderen te lang op het internet blijven gamen. Ze zijn bang dat de schoolprestaties achteruit gaan, dat ze hun vriendschappen verwaarlozen en dat ze vereenzamen. Die kans is er inderdaad als jeugdigen meer dan zestien uur per week gamen. Maar veruit de meeste jeugdigen doen dat niet. Gamen heeft ook positieve kanten: het kan eenzamen helpen om via de game in contact te komen met anderen.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Literatuur
Ferguson, C. J. (2007). The good, the bad and the ugly. A meta-analytic review of positive and negative effects of violent videogames. Psychiatric Quarterly, 78, 309–331.
Kovess-Masfety, V., Keyes, K., Hamilton, A., Hanson, G., Bitfoi, A., Golitz, D., et al. (2016). Is time spent playing video games associated with mental health, cognitive and social skills in young children? Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 51, 349–357.
Kowert, R., Domahidia, E., Festl, R., & Quandt, T. (2014). Social gaming, lonelely life? The impact of digital game play on adolescents’social circles. Computers in Human Behavior, 36, 385–390.
Ploeg, J. D. van der (2015). Kijk op de Nederlandse Jeugd. Antwerpen/Apeldoorn: Garant.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 2018 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media B.V.
About this chapter
Cite this chapter
van der Ploeg, J. (2018). Eenzaamheid en gamen. In: Eenzaamheid bij jeugdigen. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-1953-4_16
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-1953-4_16
Published:
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-368-1952-7
Online ISBN: 978-90-368-1953-4
eBook Packages: Dutch language eBook collection