De prevalentie van partnergeweld bij vrouwen die de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie bezoeken in het AMC Amsterdam en het OLVG

Samenvatting

Doelen

1) Bepalen van de prevalentie van partnergeweld bij vrouwelijke patiënten die de polikliniek Traumachirurgie van het van het Academisch Centrum (AMC) Amsterdam of de polikliniek Traumachirurgie/Orthopedie van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) bezoeken naar aanleiding van een traumatisch letsel. 2) Bepalen of de populaties in de ziekenhuizen van elkaar verschillen. 3) Identificeren van voorspellers voor slachtofferschap.

Opzet

Een cross-sectionele studie, als onderdeel van een internationale studie (PRAISE- studie).

Methode

In deze studie zijn 600 Nederlandse vrouwelijke patiënten geïncludeerd. Deze patiënten bezochten de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie voor de eerste keer, nadat zij de Spoedeisende Hulp (SEH) bezochten met een traumatisch letsel. Hen werd gevraagd een anonieme vragenlijst in te vullen, met items over patiëntkarakteristieken en vragen uit de Partner Violence Screen (PVS) en de Women Abuse Screening Tool (WAST). Op grond van deze vragenlijsten is bepaald of er sprake was van partnergeweld in de afgelopen 12 maanden of gedurende het leven.

Resultaten

3-18% van de patiënten die de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie bezocht, was in de afgelopen 12 maanden slachtoffer van partnergeweld; 27-33% gedurende het leven. De populaties van het AMC en OLVG verschilden significant in etniciteit, opleidingsniveau, inkomen, type letsel en het hebben van kinderen. Er werd alleen een significante associatie gevonden tussen leeftijd, opleidingsniveau en etniciteit en de PVS- score bij multivariate analyse.

Conclusie

De prevalentie van partnergeweld bij vrouwen die onze poliklinieken bezochten naar aanleiding van een traumatisch letsel, is aanzienlijk en vereist een actief signaleringsbeleid. In Nederland zal verder onderzoek moeten worden gedaan, zodat aan zorginstellingen advies gegeven kan worden over de meest effectieve signaleringsmethode en interventies.

Abstract

Objective

1) Determine the prevalence of Intimate Partner Violence (IPV) in women visiting the outpatient trauma clinic of the Academic Medical Center or Onze Lieve Vrouwe Gasthuis after a traumatic injury. 2) Determine if the populations of the two hospitals differ. 3) Identify predictors for IPV.

Study design

A cross-sectional study, as part of an international study (PRAISE).

Methods

In this study 600 Dutch patients were included. Patients visiting the outpatient trauma clinic for the first time after a traumatic injury were asked to fill in a self-reported written questionnaire anonymously. The questionnaire consisted of questions regarding patient characteristics, the Partner Violence Screen (PVS) and Women Abuse Screening Tool (WAST). With these questionnaires the prevalence of IPV during the last 12 months and their lifetime was determined. Multivariate analyses were performed to determine predictors of patient characteristics of IPV.

Results

3-18% of the female patients visiting the outpatient trauma clinic was victim of IPV in the last 12 months, 27-33% during their lifetime. The population differed significantly in ethnicity, education level, income, type of injury and having children. There was only a significant association between age, education level and ethnicity and the PVS-score in multivariate analysis.

Conclusion

The prevalence of IPV in female patients visiting our outpatient trauma clinic warrants an active policy. More research is needed in the Netherlands in order to give advice in the context of the Model Reporting Code for Domestic Violence and Child Abuse about the effective method for signaling IPV and the most effective interventions.